182 dagen, 26 weken en 6 maanden

Dat is lang. En wat voor periode is dat geweest? Het zijn de dagen vanaf 28 september. De dag dat ik in Noorwegen ben aangekomen. Ik ben dus al 6 maanden in Noorwegen! Wow lang!

Volgens de planning zou ik rond 4 juli naar huis gaan. Dat is nog ongeveer 3 maanden. Niet zo lang dus! Maar ineens lijken 3 maanden wel heel veel.

We zitten nu meer dan 2 weken in quarantaine en dat is best moeilijk. Vooral de eerste week was moeilijk en echt wat te veel. Maar afgelopen week is het wel beter gegaan. We hebben een beetje een routine kunnen vinden, de kinderen snappen het ook een beetje meer. Mijn gastmoeder en ik hebben er een beter manier in gevonden met elkaar afwisselen. Het loopt wat beter maar ik kan me niet voorstellen dat ik nog 3 maanden in deze situatie moet zitten. De tijd zal het leren. De familie heeft een gezin met kinderen uitgekozen waar ze vrienden mee te zijn om af en toe buiten mee af te spreken. Dit zodat de kinderen ook nog andere kinderen kunnen zien en spreken maar dat het wel beperkt is tot een gezin.

Mijn vrije tijd is wel een stuk minder geworden waardoor het mij nu niet meer lukt om elke dag op te schrijven wat ik doe. Een kort dagboek nog wel maar een blog om elke dag in te schrijven kost net wat te veel tijd. De vrije uren die ik heb gebruik ik vooral om contact te hebben met Nederland en te relaxen. Ik heb nog wel een half afgemaakte blog staan van voor de corona uitbraak maar dat is al zo lang geleden. Ook is er een korte blog over maandag en dinsdag 15 en 16 maart. Allemaal net niks en het lukt niet om iets totaal af te krijgen.

28 maart. 6 maanden in Noorwegen. Vandaag heb ik wel tijd om een beetje te schrijven want het is weekend. Normaal zou ik het weekend gebruiken om naar buiten te gaan maar het sneeuwt alleen maar en is erg grijs dus het is een goede binnen zit dag.

Alle kaartjes die ik heb gekregen hebben het al zo veel beter gemaakt.

Geen uitgebreide beschrijvingen maar dit hebben we de afgelopen 2 weken gedaan.

Oke maandag lets go! We gaan ervoor. In deze moeilijke tijden gaan we er het beste van maken. Mijn dag begint om 7 uur. Dat is een uur later dan normaal. De kinderen hoeven niet ergens heen dus het is niet erg om ze wat later aan te kleden.

Ontbijten, spelen, lezen,spelen,huilen, lachen, schreeuwen, dansen, zingen, spelen, lezen, huilen, puzzelen, lachen, rusten, Nederlandse radio aan, schoonmaken, spelen, eten en naar buiten! Zo daar gaan we dan.

Met de kinderwagen ga ik de halsstein berg op lopen. Oja Sine moest ook haar step mee dus die til ik nu ook de berg op. Het is dus best wel een steile berg. Het lijkt nog wel 10 keer steiler dan normaal nu ik er een kind in de kinderwagen en een step tegen op moet duwen.

Ow hmm op deze kant van de berg ligt dus nog ijs op het pad. Oke kinderwagen en step parkeren, kinderen die berg op tillen en daarna de kinderwagen en step proberen. Gelukt!

Broodjes smaken extra lekker als je ze met een mooi uitzicht opeet. En een mooi uitzicht hebben we hier zeker! Vanaf hier kunnen we ook het ziekenhuis zien dus kunnen ze even naar papa en mama zwaaien.

De hele middag fijn buiten spelen en in de zon liggen. Wat is het heerlijk dat we nog wel naar buiten kunnen. Echt een perfect moment. Tot de kinderwagen weer van de ijsheuvel naar beneden moet. Ehh ja.. Maar het is gelukt!

Snel naar huis wat er ligt nog 1 kilo aardappels en 1 kilo wortels te wachten om geschild en gesneden te worden. We gaan hutspot maken! De kinderen vinden vooral het stampen van de stamppot erg leuk.

Dinsdag nog een dag vol dansjes en prinsessen. Jurkjes aan, muziekje aan en hutten/ kastelen bouwen. De regen houd ons niet tegen om buiten op avontuur te gaan!

Dit waren de enigste 2 dagen dat ik de hele dag alleen met de kinderen was. Daarna werkte Kristin vanuit huis en werd het eigenlijk veel lastiger. Wanneer ben ik nou vrij en wanner ben ik aan het werk?

Door het thuis werken van Kristin heb ik nu wat verschillende diensten, de ene keer sta ik wel met de kinderen op en de andere keer begin ik wat later. Woensdag hoefde ik pas om 13:00 te beginnen. Maar ik ben wel de hele ochtend samen met de kinderen geweest. Het voelde niet alsof ik wat voor mezelf kon gaan doen en daarom bleef ik maar. De eerste dagen gaat dit moeilijk. De kinderen vinden het ook heel gek dat mama in huis is maar dat ze er niet heen mogen en het is echt heel veel huilen elke keer als ze weg gaat of probeert weg te gaan.

Het leuke van de woensdag is dat de buren een corona veranda concert geven. Vanaf de verande kunnen we van de live muziek genieten, dansen en liedjes mee zingen. Het wordt nog beter want de zon komt erbij!

De volgende dag komt de regen weer terug. Binnen is er ook genoeg te doen, zo moeten we nodig wat nieuwe broden bakken. Ook is er een een yoga klas voor kinderen die live te volgen is! Super leuk maar natuurlijk zijn we niet op tijd klaar en wachten tot de live stream voorbij is zodat we het vanaf het begin kunnen bekijken

Zolang het nog mag moeten we er gebruik van maken dat we naar buiten kunnen. Ook in de regen, met de poppenwagens en kinderwagen gaan we er op uit. We stoppen bij de bosspeeltuin en eten daar ook een broodje. Nog even schommelen en dan naar huis. Daar kijken we online naar het menu van de afhaal thai. Hmm lekker zie ik nou kip sate op het menu staan? Dat wordt hem! Ehh foute keus. De saus blijkt mega scherp te zijn en het enige wat ik doe tijdens het eten is hoesten en heel veel drinken. Maar de kip is wel lekker

De kinderen missen het zwembad ook erg. Daarom laat ik ze in de ochtend in het bad zitten tot ze er zelf klaar mee zijn. Dat houden ze dus best lang vol!

Meestal is je mobiel op de tafel laten liggen geen goed idee, maar deze keer maakte Sine deze foto tijdens het ontbijt en het is nog goed gelukt ook!

Spelen op de veranda met de poppenwagens maar we maken ook een parcours, we hebben daar genoeg spullen voor! Lekker naar buiten. Niet veel later horen we dat vrienden van de kinderen op de halsstein berg een vuurtje hebben gemaakt, daar moeten we natuurlijk ook wel heen! Zolang we genoeg afstand houden mag het 🙂 Zo zijn we bijna de hele dag buiten.

Weekend yes. Door de corona situatie ben ik elke dag met de familie en wil in het weekend dus het liefst echt graag tijd voor mezelf. Het lastige is nu dat ze in het weekend leukere dingen gaan doen zoals wandelen op plekken waar je alleen met de auto kan komen. Toch blijf ik thuis en fiets naar de zee. Heerlijk een plekje alleen in de natuur. Heerlijk zeg. Het is ook en perfecte zonnige dag met een blauwe lucht, nog steeds wel koud dus na een uurtje op de rotsen zitten spring ik gauw weer op de fiets.

Breng binnen naar buiten. Om wat tijd voor mezelf te nemen ga ik weer wandelen. Boven aan de berg ga ik zitten en doe de dingen die ik normaal binnen zou doen. Sommige paden zijn ineens wel heel glad! Proberen via de zijkant of een andere route kiezen?

Strijkkralen, playdoh en knutselen. Zo komen we de dag wel door. Vandaag maken we stempels van wc rollen om mee te verven, best lastig voor de kinderen maar ze vinden het wel erg leuk. Jammer genoeg hebben we alleen waterverf is huis en dat is nog wat moeilijker.

Buiten in de speeltuin hebben ze ook veel plezier. En ik kan op afstand wat met andere mensen buiten praten. Zo leer ik buren kennen waar ik nog nooit eerder mee gesproken had. Het is zo gezellig dat we ineens 4 uur verder zijn. Brr snel naar binnen om te eten want het was best koud.

Dinsdag heb ik een vrije ochtend en als de kinderen buiten zijn maak ik een lekker kopje warme chocolademelk. Hmm het smaakt vandaag extra lekker. In de middag worden alle verkleedkleren uit de kast gehaald. Ook ik krijg verschillende mooie hoofddeksels op. En het moet passen!

Ook ontvang ik dinsdag het eerst kaartje! Yes dat is leuk. Wordt er gelijk blij van. De volgende dag krijg ik zelfs 4 kaartjes! Wat een fijne afsluiting van de dag.

Op de I pad zijn leuke leerzame spelletjes en met een spel kun je Nederlandse woordjes leren, Sine blijkt er heel goed in te zijn! In Nederland hebben we online scouting opkomsten en we krijgen van de bevers foto opdrachten. Het leuke van online spellen is dat wij ook vanuit Noorwegen mee kunnen doen! Voor we naar buiten gaan bouwen we nog een mooie toren voor de bevers.

Regenpakken aan en gaan. Lekker spelen in de speeltuin en in het bos. Onder het speelhuisje zitten dus blijkbaar veel spinnen. Toch gaan we er even bij zitten om ze te bekijken. Asta wilt ze allemaal plat stampen maar als ze slaapt ga ik er met Sine bij kijken. Wat ook erg interessant is om naar de te kijken is het legen van de verstopte putten bij het voetbal veld.

Donderdag zijn het vooral veel puzzels en verzamel spelletjes in de ochtend. De zon schijnt en daar worden noren heel enthousiast van, de winter is nu vast wel voorbij denken ze. Daarom wordt de trampoline opgezet in de speeltuin achter het huis. De kinderen zien dat ook en kunnen niet wachten om te springen. Alleen denken alle buurtkinderen zo waardoor het ineens wat drukker wordt in de speeltuin. Even afstand houden en zorgen dat we aan de andere kant gaan spelen. Of gewoon op het bankje zitten en genieten van de zon. Sine springt uren op de trampoline tot er binnen ineens een smoothie klaar staat. Dan springt ze heel snel naar binnen. Asta iets minder hard want ze is net wakker.


Vrijdag gaan we met de auto op pad. Eest Lars bij het ziekenhuis afzetten en wij door naar de winkels. Oja eerst nog even terug naar huis want we zijn het boodschappenlijstje vergeten. Ik mag de winkel in want er is een pakketje voor mij gekomen! Yes dat is leuk. Als ik er dan toch ben koop ik ook gelijk maar 2 repen chocola.

Ik loop naar de kinderen toe die al druk aan het spelen zijn in de speeltuin. Nu gaat Kristin de winkel in om alle boodschappen doen. Zo kunnen wij een uurtje spelen, schelpen zoeken en stenen in het water gooien en je handschoenen in het water gooien. Oh geen handschoenen in het water gooien? Hmm de kinderen dachten toch echt dat ik dat had gezegd.

Binnen warmen we weer op met lekkere rijstpap. We zijn net begonnen om een huis voor pippi te knutselen van oude dozen en dan wordt er ineens aangebeld. Vrienden van de kinderen vragen of we mee gaan de halsstein berg op. Natuurlijk! “snel” klaargemaakt, het eerste stuk fietsen we. De berg op fietsen is wel erg zwaar dus iedereen parkeert de fiets tegen een boom. Behalve Asta die wilt haar fietsje echt niet achter laten. Oke dan maar proberen. Of eigenlijk dan maar een kind en een fiets de berg op tillen.

Met mijn jaszak vol met paardenbloemen komen we boven op de berg aan. Onderweg was er ook zoveel moois te zien. En het moest allemaal geplukt of meegenomen worden. Als we een zonnig plekje hebben gevonden gaan we verder met het bouwen van de hut. Er is een steile helling, deze werkt net als een glijbaan! Dat is grappig. Het begint wat te regen dus we gaan weer naar huis. Maar bij het huis is de regen weer opgehouden, oke dan maar de speeltuin in!

En dan komen we bij zaterdag 28 september.De dag dat ik 6 maanden in Noorwegen ben en de dag dat ik al bijna 1 hele chocoladereep op heb die ik gister heb gekocht. De dag dat het maar blijft sneeuwen en ik bijna de hele dag binnen zit om te schrijven. De dag dat het weer ineens iets beter lijkt na het eten en ik toch even naar buiten ga. De dag dat ik spijt heb dat ik naar buiten ging omdat ik in een koude sneeuwstorm terecht kwam en het moment dat ik naar binnen stapte de zon ineens weer scheen. De dag dat er nog steeds zo veel twijfels zijn maar ook zoveel hoop. De dag waarop morgen zo anders kan zijn. Van dag tot dag leven is nu het beste om te doen. We gaan het zien.

.

4 gedachten over “182 dagen, 26 weken en 6 maanden

Voeg uw reactie toe

  1. Het valt niet mee om in deze rare situatie allemaal weer je ritme te vinden en structuur in de dag. Fijn dat dat steeds beter lukt en jij ook iets meer balans krijgt in werk en vrij zijn. Prachtige foto’s Cristel, wat is het daar toch mooi.
    Leuk al die kaartjes!!

  2. Hoi Cristel,
    Wat heb je weer een mooi verhaal geschreven, ik wens je heel veel sterkte in deze onzekere tijd!
    Op de Zeepaardjes valt nog geregeld jouw naam en denken we terug aan een leuke tijd samen, meid geniet van dag tot dag!

    Liefs Emly

  3. Wederom dank voir je rachtige verhaal. Intwressant te lezen hoe je je door deze tijd heen worsteld Tja. Andere tijden. Je krijgt de volle laag. In een koud lang met gelukkig nu al iets meer licht. En een coronaperiode. Dat laatste hebben wij ook.
    Maar je vindt na 6 maanden toch weer je balans en zoekt de leuke dingen toch op on de dagen nog aangenaam te maken. Prachtig hoor.

    Maar de mooie tijd komt er binnenkort aan.

    Hans

  4. Je maakt er zeker het beste van , en wat zijn de foto’s weer prachtig! Leuk dat de jongste het Nederlands zo goed oppikt, hoorde ik laatst niet al heel veel kleuren voorbij komen?
    Dikke knuffel!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑