Vanaf Vledder naar Levanger is het hemelsbreed 1247 km ! Dat zijn wel heel veel stapjes. En ik heb ook al zo veel stapjes gezet om op dit punt te komen. Maar wat is dan het punt? Nee geen gekke route in de wampex en ook niet wat je aan het eind van de zin zet maar ik sta op het punt van een grote verandering. 10 maanden naar Noorwegen als au pair. 10 maanden…. Dat is niet zomaar wat. Er zijn ook veel punten van twijfel geweest maar toch sta ik nu hier, op het punt van vertrek. Vol enthousiasme, spanning, zenuwen, blijdschap en toch ook wat verdriet door het afscheid. Het gaat niet altijd makkelijk zijn maar het is het zeker waard!
Van de mensen die belangrijk voor mij zijn heb ik afscheid genomen. Met mijn opa, oma en omaatje hebben we een soort kerst diner gehouden. Allemaal lekker dingen gemaakt en die samen opgegeten. Ook waren er koekjes gebakken voor de koffie, erg lekker maar wel te lang in de oven waardoor ze best hard waren.
Precies een week later staat de over weer aan. Dit keer voor een zeer goed gelukte toffee cake. Vanavond is het tijd voor het echte afscheidsfeestje. De Noorse vlaggetjes staan al vol trots klaar. Nu ik zelf nog… Wat familie en vooral vrienden komen langs. Na een mooie avond staat er een tafel vol met kaartjes foto’s en cadeautjes. De laatste knuffels en succes wensen worden gedaan en dan begint het afscheid echt. Het voelt wel erg gek om “tot over 10 maanden” te zeggen. Gelukkig is het voor sommige mensen maar tot over 3 maanden of tot over 6 maanden. Dag dag iedereen!
Inpak stress? Gelukkig niet heel erg 🙂 Goede voorbereiding is het halve werk. Met de paklijst komt alles goed. De weegschaal keurt ook de koffers goed. Of bijna goed dan. Na wat wisselen van spullen is de ruimbagage koffer 22,7 ( mag 23) dus die is klaar! Het handbagage koffertje en rugzak worden gelukkig niet gewogen want daar zit toch per ongeluk 3 kilo extra in.
Klaar voor vertrek! Wat voor geluid maakt het open en dichtritsen van een koffer? Nou na deze week weet ik het zeker wel. Deze ochtend hopelijk voor het laatst. Zit echt alles er in? Volgens mij ben ik er klaar voor. Klaar voor vertrek.
Zaterdagochtend 28 september gaat om 4:30 de wekker. Vet vroeg… Nu gaat het echt gebeuren! Het is nog donker buiten en voor de laatste keer kijk ik omhoog naar de sterren, deze ochtend lijkt het alsof ze net wat extra stralen. Vanuit Noorwegen zie ik dezelfde sterren maar dat is toch anders. Om 5:30 zitten we nog half slapend in de auto onderweg naar schiphol. Van parkeerplaats naar de ingang test ik even hoe het is om alleen met 2 koffers en een rugzak te lopen. Gelukkig krijg ik daarna genoeg hulp 🙂 .Gelijk lopen we naar de balie waar de grote koffer ingecheckt kan worden.
De koffer is ingecheckt. Het moment komt steeds dichterbij. We lopen nog een stukje terug om koffie en chocolademelk te drinken. We praten nog heel fijn maar weten allemaal dat ik bijna door de douane moet.
De laatste knuffels worden gegeven. Piep zegt het poortje als ik mijn boardingpass er voor houdt. Piep, het teken om door het poortje te lopen naar de douane.
Er wordt voor een laatste keer gezwaaid en dan loop ik de hoek om. Klaar voor het avontuur? Ik denk het wel. Gelukkig heb ik iets langer de tijd om daarover na te denken want mijn vlucht heeft 20 minuten vertraging maar dat is oke. Het regent buiten, er zijn al lang geen sterren meer te zien nu, Wat er wel verschijnt is een regenboog. Dat is vast ook een teken van geluk.
- water open maken in een vliegtuig kan mis gaan, iets met luchtdruk en natte kleren…
- de wc in een vliegtuig is klein
- het uitzicht vanuit het vliegtuig is wel mooi
Het was een goede vlucht en zo kom ik aan in Trondheim. De eerste stappen op Noorse bodem zijn gezet en ik vraag me af hoeveel meer stapjes er straks zullen zijn.
In de ontvangsthal komen de 2 meisjes met Noorse vlaggetjes aangelopen. Wat een leuke verrassing! Wat ook een leuke verrassing was is hun tesla waarmee we in 40 minuten naar Levanger reden. Voordat we naar huis rijden gaan we nog naar de winkel om de boodschappen voor de week te doen.
Bij het huis aangekomen worden eerst de koffer uitgeladen. Ik zet ze in mijn nieuwe kamer. Mijn kamer voor de komende 10 maanden.
Kan niet wachten om meer van Noorwegen en Levanger te zien! Laat maar komen. Maar wel stap voor stap.
Spread your wings and fly! Volgens mij heb jij hele grote stappen gezet om letterlijk en figuurlijk buiten je (comfort)zone te gaan, daar kan menigeen een voorbeeld aan nemen. Ik ben trots op jou dat je dit avontuur aan gegaan bent en gun je een geweldig leuke tijd in Levanger. Blijf vooral bloggen, super om je op afstand te volgen! 😀
Dankjewel! En komt wel goed:)
Super knap en dapper van je! Heel veel plezier, rustig aan. Ik lees mee!
Trots op jou kanjer! Wat schrijf je weer fijn en gaaf om zo je te kunnen volgen. Liefs!!
Heel veel plezier! Grote stap buiten je comfortzone maar zo te lezen ook in een warm bad. Kijk nu al uit naar je volgende blog.
Prachtig geschreven!!
Wij zijn supertrots dat je deze grote stap hebt genomen om je dromen te volgen en je vleugels uit te slaan. We volgen je avonturen met veel liefde en plezier. ?
Cristel wat schrijf je leuk, mooi om te lezen. In Meppel valt geregeld jouw naam, we hebben samen mooie herinneringen gemaakt. Nu ben jij aan zet en we lopen op afstand af en toe een stap met je mee, door je berichten te lezen.
Groetjes Emly