Even wat stapjes terug…..
Een gevoel dat niet te omschrijven is, een combinatie van heel veel zenuwen, spanning, enthousiasme, angst, plezier en geen idee hebben wat me te wachten staat.
Dat was ik precies een jaar geleden op 28 september. Niet alleen op 28 september maar al vanaf dat ik de keuze maakte in december 2018 om mij aan te melden voor het au pair programma in Noorwegen.
Maar 27 en 28 september 2019 waren toch wel de spannendste dagen. Die nacht heb ik bijna niet geslapen. Zaterdag 28 september stapte ik het vliegtuig in en vloog rond 9:30 van de Nederlandse bodem. Dag dag Nederland! Ik ga op avontuur, tot over 10 maanden. Dit was de eerste grote stap in een nog veel groter avontuur.
Nu een jaar later kan ik op 27 september weer bijna niet slapen en ik zie de hele week al op tegen 28 september. Dan is het echt een jaar geleden, een jaar al… Wat is de tijd toch snel gegaan. Je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet ervan te genieten, en genieten heb ik zeker gedaan!
Vanaf 28 september tot 15 juli ga ik heel vaak herinneringen op snapchat of in google fotos krijgen met fotos van mijn avontuur met de tekst dat het die dag 1 jaar geleden is. Door alle datums en fotos ben ik nog bewuster dat tijd echt ontzettend snel gaat. Ik kan me nog precies verplaatsen in alle gevoelens van 28 september en zal deze dag dan ook nooit vergeten.
Het liefst vertel ik elke dag over dit gave avontuur en ik vind het gek dat ik met mensen praat die niet weten wat voor groot avontuur ik net heb mee gemaakt. Toch houdt ik het veel voor mezelf omdat niemand precies kan begrijpen wat het nou echt was en hoe ontzettend veel ik daar geleerd heb.
Het is een bijzonder jaar geweest en toen ik dat vliegtuig instapte had ik echt nooit verwacht dat het zo zou gaan. Ik wist ook niet wat ik moest verwachten. Wat niemand had verwacht is dat er een corona uitbraak zou komen. Ik weet niet of het jaar hierdoor minder leuk is geworden maar het is er zeker een heel bijzonder jaar door geworden.
Corona werd in Juni minder en de zomer kwam in Levanger! Het waren prachtige fantastische weken met veel bijzondere uitstapjes en bijzondere mensen. 20 Juni was voor mij de laatste dag in Levanger. De volgende dag reden we in een keer naar zuid Noorwegen om daar op 3 verschillende plekken vakantie te vieren voor 3 weken!.Wat was het fijn om het jaar zo leuk af te kunnen sluiten.
In Noorwegen miste ik Nederlands eten, Nederlandse gewoontes, familie en vrienden. Toen had ik niet verwacht hoe erg ik mijn leven in Noorwegen nu zou missen. In Noorwegen wist ik zeker dat ik na 10 maanden weer terug zou komen in Nederland. Maar wanneer ik terug kan naar Noorwegen is niet bekend. Ook zal ik nooit in dezelfde situatie terug komen. Als ik nu naar Noorwegen ga kom ik op bezoek of als toerist.
Het lukt haast niet om dit te schrijven. Hoe kan ik nou deze fantastische leerzame ervaring omschrijven. Ik heb elke dag van 28 september tot 15 juli een dagboek bijgehouden, ik lees het graag terug en vind het zo jammer dat het voorbij is. Je weet pas wat je mist als het erg niet is. In Noorwegen miste in Nederland en in Nederland mis ik Noorwegen.
De Noorse wafels hoef ik gelukkig niet te missen. Voordat ik wegging kreeg ik een Wafelijzer cadeau! Super leuk natuurlijk alleen het nam wel veeel ruimte in…. Dan maar een extra koffer mee terug!
Al 2 keer hebben we de wafels met het speciale Noorse recept gemaakt. Hmmm het lekkerste vind ik ze met room en jam!
Gisteravond was een van die keren, speciaal voor het 1 jaar geleden jubileum. Wie komt er een keer proeven?
De levens die ik in Nederland en in Noorwegen had waren ook totaal anders en lopen niet in elkaar door. Toen ik op 15 Juli na 10 maanden weer de eerste stapjes in Nederland zette voelde het alsof het 29 september was. Mijn leven had in Nederland stil gestaan en ging weer verder alsof er niks veranderd was. Voor Noorwegen was dat ook zo. Ik stapte in het vliegtuig in Noorwegen en stapte in Nederland weer uit.
De Noorse natuur is zo fantastisch mooi. Ik probeer een fotoboek te maken maar onder de 700 fotos lukt haast niet. Gelukkig kan ik online zoveel fotos bewaren als ik maar wil.
17 mei 
koningsdag
Ik heb veel over Noorse tradities en de cultuur geleerd. 17 Mei vond ik echt een bijzondere dag om mee te maken. We vierden de Noorse en de Nederlandse feestdagen en leerde zo veel over verschillende tradities.
De cultuurverschillen waren voor mij al zo gewoon geworden dat ik juist weer heel erg aan de Nederlandse cultuur moest wennen.
Alle fietstochten, wandelingen, speeltuinen, gesprekken, schooldagen waren kleine stapjes in dit mega avontuur. Toch zijn de mensen die ik ontmoet heb de grootste stappen geweest naar een goede ervaring. En niet te vergeten, de belangrijkste personen die dit avontuur zo gaaf hebben gemaakt zijn natuurlijk mijn gastouders en de kinderen. Met alle steun van onder andere travel active, de au pair organisatie waarmee ik naar Noorwegen was heb ik er alles uit kunnen halen wat er in zat.
Het contact met Noorwegen is zeker nog niet voorbij. Alleen vandaag al heb ik zo gelachen om de filmpjes die ik van de meisjes krijg. Hei hei Cristel!
Hei hei Noorwegen, ik mis jullie
Bij de wol cursus 
Op school!
Weer in Nederland beleef ik elke dag weer een avontuur, ik ben er nog geen 3 maanden terug maar heb al zo ontzettend veel bijzondere dingen gedaan!
Grote avonturen beginnen klein maar de kleine avonturen zijn voor mij net zo groot.
Grote avonturen beginnen klein… en wat zul jij nog vaak “na”genieten van jouw bijzondere avontuur. Heerlijk aan de hand van de mooie foto’s die je hebt gemaakt, net of het gisteren was… geniet daarvan en natuurlijk van je nieuwe avonturen.
Groetjes Alettha